5 Μαρτίου 2013


Μια «βόμβα» στο τραπέζι μας
sos sos
Μια «βόμβα» στο τραπέζι μας
Πατάτες, κρεμμύδια και καρότα που φθάνουν καθημερινά στο τραπέζι μας κρύβουν θανατηφόρα δηλητήρια, μολυσμένα με επικίνδυνα βαρέα μέταλλα που συχνά είναι 1000% πιο πάνω από τα επιτρεπτά όρια.
Περιοχές στον κάμπο των Θηβών και των Οινοφύτων που παράγουν τις μεγαλύτερες ποσότητες κρεμμυδιών, καρότων και πατάτας σε όλη την Ελλάδα, έχουν δηλητηριαστεί από τα νερά του ποταμού Ασωπού που δέχονται τα απόβλητα δεκάδων βιομηχανιών της περιοχής.
Επιδημιολογική μελέτη της καθηγήτριας του πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Αθηνάς Λινού στα Οινόφυτα έφερε στην επιφάνεια ένα φοβερό μυστικό για το οποίο κανείς δεν μιλάει εδώ και πολλά χρόνια.
Οι θάνατοι από καρκίνο στην περιοχή αυξάνονται από χρόνο σε χρόνο επικίνδυνα και πολλά παιδιά εμφανίζουν αρρώστιες που δεν είναι της ηλικίας τους.
Η επικινδυνότητα των προϊόντων της περιοχής Οινοφύτων προκύπτει και από μελέτη του Εργαστηρίου Χημείας Τροφίμων του Πανεπιστημίου της Αθήνας που παρουσιάστηκε στο 7ο Διεθνές Συνέδριο «Ημέρες Αναλυτικής Χημείας» στη Μυτιλήνη.
Η μελετητική ομάδα (Χ. Κιρκίληης, Γ.Πασσιάς, Σ.Μηνιάδου – Μειμάρογλου, Ν.Θωμαϊδης και Γ.Ζαμπετάκης) αγόρασε και σύγκρινε τρόφιμα – βολβούς (καρότα, κρεμμύδια, πατάτες) από την Θήβα και τα Οινόφυτα με άλλα που έχουν παραχθεί σε περιοχές με μικρή ή καθόλου βιομηχανική δραστηριότητα.
Η ομάδα του Πανεπιστημίου Αθηνών αγόρασε 13 παρτίδες παραγωγής από καθένα από τα παραπάνω τρία τρόφιμα που καλλιεργήθηκαν στη Θήβα, από 13 σούπερ μάρκετ της Αθήνας και το κάθε ένα από αυτά αναλύθηκε 3 φορές συγκρίθηκε με 2 δείγματα από «καθαρές» περιοχές κάθε ένα από τα οποία αναλύθηκε επίσης 3 φορές.
Η μελέτη φέρνει στο φως συγκλονιστικά στοιχεία:
Καρότα που παράχθηκαν στη Θήβα και αγοράστηκαν από σούπερ μάρκετ της Αθήνας, βρέθηκαν να έχουν έως και 700% νικέλιο παραπάνω από καρότα που παράχθηκαν σε μη βιομηχανικές περιοχές. Επίσης, ενώ στα καρότα από άλλες περιοχές το χρώμιο ήταν κατά μέσο όρο 20 μg/kg, στα καρότα Θήβας έφτασε μέχρι 76 μg/kg. Ακόμα, εντοπίστηκε μόλυβδος μέχρι και 43 μg/kg, ενώ ο μέσος όρος στα καρότα από άλλες περιοχές είναι 35 μg/kg.
Διπλάσιο είναι το κάδμιο στα καρότα Θήβας από τα καρότα άλλων περιοχών.
Κρεμμύδια που παράχθηκαν στη Θήβα περιέχουν έως 688 μg/kg νικελίου, ενώ ο μέσος όρος στα κρεμμύδια άλλων περιοχών είναι μόλις 57 μg/kg, δηλαδή 640% παραπάνω.
Στα κρεμμύδια άλλων περιοχών το χρώμιο ήταν κάτω από το όριο ανίχνευσης. Παρόλα αυτά σε κρεμμύδια Θήβας βρέθηκε έως και 26 μg/kg.
Επίσης, ενώ στα κρεμμύδια άλλων περιοχών ο μόλυβδος είναι κατά μέσο όρο 24 μg/kg σε αυτά της Θήβας βρέθηκε έως και 72 μg/kg. Λίγο αυξημένες ήταν οι τιμές του καδμίου στα κρεμμύδια Θήβας σε σχέση με άλλες περιοχές.
Πατάτες που παράχθηκαν στη Θήβα περιέχουν έως 1.894 μg/kg νικελίου, ενώ στις άλλες περιοχές ο μέσος όρος είναι 78 μg/kg, δηλαδή 926% πάνω!
Κι εδώ το χρώμιο σε άλλες περιοχές ήταν κάτω από τα ανιχνεύσιμα όρια, αλλά στη Θήβα έφτασε μέχρι και 170 μg/kg. Δηλαδή 350% παραπάνω.
Βρέθηκε ακόμη στις πατάτες Θήβας έως 36 μg/kg μολύβδου, ενώ στις άλλες περιοχές ο μέσος όρος είναι 18 μg/kg. Σε λογικά επίπεδα εντοπίστηκε κάδμιο.
Με βάση αυτά τα αποτελέσματα προκύπτει ότι τα καρότα, κρεμμύδια και πατάτες Θήβας είναι κατά υπερβολικό βαθμό επιβαρημένα με πολύ επικίνδυνα βαρέα μέταλλα και κυρίως με νικέλιο, χρώμιο και κάδμιο. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι η επιμόλυνση αυτή οφείλεται στη ρύπανση του Ασωπού και του υπόγειου υδροφορέα της ευρύτερης περιοχής.
Το θέμα είναι πόσο επικίνδυνα είναι τα επίπεδα νικελίου και χρωμίου στα τρόφιμα αυτά για τον ανθρώπινο οργανισμό.
Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Αθηνών αν λάβουμε υπόψη την ανεκτή ημερήσια πρόσληψη νικελίου για παιδιά που είναι 300 μg την ημέρα, τότε από τα στοιχεία της έρευνας προκύπτει ότι αρκούν λίγα γραμμάρια καρότου, κρεμμυδιού και πατάτας Θήβας για να τεθεί σε κίνδυνο η υγεία ενός παιδιού!


4 Μαρτίου 2013



Όταν η βία πάει σχολείο 

Με αφορμή την ομιλία για σχολική βία και την επιθετική συμπεριφορά των παιδιών 



Τι σημαίνει Σχολική Βία

Ο όρος ΣΒ αναφέρεται σε διάφορες μορφές επιθετικής συμπεριφοράς που ασκεί ένα ή και περισσότερα παιδιά σε βάρος ενός ή περισσότερων παιδιών σκόπιμα και συστηματικά.



Σχολική βία: Τι, Που & Πότε

Η σχολική βία μπορεί να είναι σωματική, λεκτική η μη λεκτική, έχει όμως πάντα ψυχολογικό αντίκτυπο.

· Συχνά είναι καλυμμένη, μακριά από δασκάλους για να μην υπάρχουν επιπτώσεις και παρεμβάσεις.

· Οι συνηθέστεροι χώροι που εκδηλώνεται είναι το προαύλιο, η τάξη, οι τουαλέτες, οι σχολικοί διάδρομοι, η διαδρομή από ή προς το σχολείο.

· Κάνει την εμφάνισή της απ’ το νηπιαγωγείο, εντείνεται μεταξύ των ηλικιών 11 – 15

· Στις μεγαλύτερες ηλικίες όσο τα περιστατικά μειώνονται άλλο τόσο και η συμπόνια προς τους αποδέκτες μετατρέπεται σε περιφρόνηση από τους συμμαθητές τους - μια στάση που αλλάζει δύσκολα.

· Σχολεία σε υποβαθμισμένες ή φτωχότερες περιοχές μπορεί να κινδυνεύουν περισσότερο (αλλά όχι απαραίτητα)

· Σχολεία με έμφαση στην ακαδημαϊκή απόδοση μπορεί να κινδυνεύουν λιγότερο (αλλά όχι απαραίτητα).

· Σχολεία με έμφαση στο ήθος, τη συνεργασία και με πολιτική κατά της σχολικής βίας είναι ασφαλέστερα και αποτελεσματικότερα στην αντιμετώπιση του προβλήματος.



Μορφές Σχολικής βίας

Η βία στο σχολείο έχει διάφορες μορφές, σωματικές, λεκτικές, ψυχολογικές που μπορούν να παρουσιάζονται σε συνδυασμό μεταξύ τους. Όλες έχουν σοβαρό συναισθηματικό αντίκτυπο.

· Η συνεχής κοροϊδία, η καζούρα, οι γκριμάτσες και τα καψώνια

· Οι κλωτσιές, οι τρικλοποδιές, οι σπρωξιές, τα χτυπήματα, το φτύσιμο, μαλλιοτράβηγμα, δάγκωμα ή οποιασδήποτε άλλης μορφής σωματική επίθεση

· Η σωματική επαφή σε σημεία που καλύπτει ένα μαγιό

· Η αρπαγή, απόκρυψη ή καταστροφή των πραγμάτων

· Οι απειλές και ο εκβιασμός, ο εκφοβισμός

· Η στέρηση φίλων, η απομόνωση και ο αποκλεισμός

· Οι διάδοση φημών και οι συκοφαντίες

· Ρατσιστικές, μεροληπτικές δηλώσεις και συμπεριφορές που αφορούν, την προέλευση, το παρουσιαστικό, την ταυτότητα, τη σεξουαλική τοποθέτηση, τη δυσκολία, την ιδιαιτερότητα, την ασθένεια του άλλου

· Προσβλητικές νύξεις σεξουαλικού περιεχομένου.

· Η αποκάλυψη μυστικών.

· Τα κακοήθη μηνύματα ή οι σιωπηλές κλήσεις κινητού

· Η φωτογράφηση ή μαγνητοσκόπηση χωρίς συγκατάθεση

· Η τοποθέτηση στο διαδίκτυο υλικού και κειμένων που αφορούν κάποιον χωρίς συγκατάθεση.

· Το να επιμένεις στα ίδια παρότι ο άλλος αναστατώνεται και πληγώνεται


Ποια παιδιά είναι ευάλωτα στη σχολική βία;

Οποιοδήποτε παιδί μπορεί να πέσει θύμα ομάδας ή μεμονωμένων παιδιών που ασκούν βία στο σχολείο, όμως αυτά που είναι περισσότερο ευάλωτα είναι όσα διαφέρουν απ’ την ομάδα λόγω:

· Εμφάνισης, (βάρος, χρώμα μαλλιών, μυωπίας, ύψος, κοκ)

· Τρόπου ομιλίας, χαρακτηριστικών ή καταγωγής, θρησκείας κοκ

· Οικογενειακής κατάστασης (διαζύγιο, μονογονεϊκή οικογένεια)

· Της μη κοινωνικότητάς τους ή ‘μαζεμένης’, ντροπαλής συμπεριφοράς

· Της καλής ή της κακής απόδοσής τους στο σχολείο

· Της δημοτικότητάς τους και το ωραίο τους παρουσιαστικό

· Της ιδιαίτερης ικανότητας ή δυσκολίας (Για παράδειγμα: σύνδρομο Aσπενγκερ, Δυσλεξία, ΔΕΠΠ, ιδιαίτερη έφεση στη μουσική, τα μαθηματικά, κοκ),

· Της αρρώστιας ή νοσηλείας τους.



Μύθοι, παρερμηνείες και διαστρεβλώσεις

· Δεν έχει ποτέ … πλάκα (ένα αστείο είναι αστείο όταν όλοι το διασκεδάζουν)

· Δεν σε μαθαίνει ‘να αντέχεις’ (χωρίς σοβαρά για τη μετέπειτα ζωή ψυχολογικά προβλήματα)

· Δεν το κάνουν μόνο τ’ αγόρια

· Δεν το κάνουν μόνο άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση

· Δεν το κάνουν μόνο ‘κακοί μαθητές’

· Δεν το κάνουν μόνο τα παιδιά από προβληματικές οικογένειες και υποβαθμισμένες περιοχές

· Δεν είναι κάτι το ‘φυσιολογικό’ της ζωής των παιδιών (γιατί έτσι η ευθύνη πέφτει σε αυτά αντί στους ενήλικες που είναι υπεύθυνοι για την ψυχοκοινωνική τους εκπαίδευση και ανάπτυξη).


3 Τύποι παιδιών που υφίστανται βία

Ως επί το πλείστον πρόκειται για παιδιά που διαφέρουν, που έχουν κάποια ιδιαιτερότητα στη συμπεριφορά ή την απόδοση, ή την εμφάνιση, παιδιά με ειδικές ανάγκες ή χρόνιο νόσημα, αλλά κυρίως παιδιά που για κάποιο λόγο δεν ‘ταιριάζουν’ με τα άλλα στη τάξη. Τα περισσότερα από αυτά κατανέμονται σε τρεις ομάδες:

1. Παιδιά ευαίσθητα, συνεσταλμένα, ανήσυχα, με χαμηλή αυτοεκτίμηση, σωματικά πιο αδύναμα και μη δημοφιλή που δύσκολα θα υπερασπιστούν τον εαυτό τους ή θα διεκδικήσουν το δίκιο τους.

2. Παιδιά που προκαλούν εντάσεις – (κλαψουρίζουν, μοιάζουν να ‘γλύφουν’, κομπάζουν κλπ), ή έχουν ιδιαιτερότητα ή δυσκολία που κάνει τη συμπεριφορά τους εκκεντρική ή παράξενη.

3. Παιδιά που εισπράττουν και ασκούν βία: βίο οικογενειακό περιβάλλον ή στόχοι παρενοχλήσεων από τους συμμαθητές τους 



Το παιδί μάρτυρας σχολικής βίας

Νιώθει τρομαγμένο, έχει ενοχές, φοβάται να αναφέρει το περιστατικό μη και εισπράξει αντίποινα, νιώθει ανήμπορο, αγχωμένο, λυπημένο. 


Μερικοί λόγοι που οδηγούν ένα παιδί να ασκεί Σχολική Βία

· Υπάρχει βία στο σπίτι,

· Υπάρχει χαοτικό περιβάλλον,

· Υπάρχει δυστυχία, ή σύγκριση στο σπίτι,

· Εισπράττει αυταρχική ή άκαμπτη ανατροφή με σκληρή τιμωρία,

· Το αμελούν ή και δεν του θέτουν όρια,

· Εισπράττει αγάπη αλλά όχι πειθαρχία και όρια,

· Φοβάται μη χάσει τα σκήπτρα του ‘δημοφιλούς και του ισχυρού παιδιού’,

· Εξαναγκάζεται να ασκήσει ΣΒ από συμμαθητές του,

· Έχει κάποια ιδιαιτερότητα που δυσχεραίνει τις διαπροσωπικές του σχέσεις (πχ Ασπενγκερ)

· Έχει ανάγκη ψυχολογικής ή ψυχιατρικής στήριξης



Το προφίλ του παιδιού που υφίσταται ΣΒ

Το παιδί που υφίσταται ΣΒ, αντιμετωπίζει ένα φάσμα ψυχολογικών συναισθημάτων και συγκρούσεων όπως: φόβο, άγχος, τύψεις, οργή, ζήλια, χαμηλή αυτοεκτίμηση γιατί δεν τα βγάζει πέρα με τη βία που του ασκείται. Σε επόμενο στάδιο νιώθει υπεύθυνο για τη βία που του ασκείται, κινδυνεύει από κατάθλιψη, αυτοκαταστροφικές πράξεις, αυτοκτονία


Στο σχολείο

· Αποφεύγει τις τουαλέτες και δεν θέλει να βγει για διάλειμμα,

· Αργεί να έρθει ή δεν θέλει να έρθει ή δεν έρχεται σχολείο,

· Πέφτει η σχολική του απόδοση και παρουσιάζει μειωμένο ενδιαφέρον στα μαθήματα,

· Δεν θέλει να φαίνεται και να ακούγεται στην τάξη – παύει να συμμετέχει, στέκεται στο περιθώριο,

· Το αφήνουν έξω από ομαδικές δραστηριότητες,

· Γελάνε ή το ειρωνεύονται όταν μιλάει,

· Χάνει ξαφνικά ή του καταστρέφονται βιβλία, τετράδια και μολύβια,

· Μοιάζει μοναχικό και απομονωμένο,

· Είναι χλωμό, μιλά άτονα, περπατά σκυφτό, αποφεύγει την οπτική επαφή,

· Δεν μπορεί να βρει τρόπο να λύσει το πρόβλημα του.


Στο σπίτι

· Το παιδί δεν θέλει να πάει σχολείο ή δεν θέλει να φύγει απ’ το σπίτι

· Γυρίζει σπίτι με σχισμένα ρούχα, κατεστραμμένα σχολικά είδη

· Βραδινή ενούρηση / αϋπνία / εφιάλτες / άγχος

· Ξεσπάσματα οργής, υπερευαισθησία,

· Μοιάζει κλεισμένο στον εαυτό του, αποτραβηγμένο.
 

Γονείς

Αν υποπτεύονται πως κάτι δεν πάει καλά στο σχολείο να ρωτήσουν το παιδί:

· Τι έγινε σήμερα σχολείο;

· Με ποιόν έπαιξες;

· Είναι κανένα παιδί που οι άλλοι δεν του φέρονται καλά στο σχολείο;

· Ποιοι είναι οι φίλοι σου;

· Ποιο είναι το ποιο αντιπαθητικό παιδί στο σχολείο και γιατί;

· Θέλεις να καλέσεις κάποιο συμμαθητή σου σπίτι;



Σε περίπτωση ΣΒ:

Τιθασεύστε τα συναισθήματά σας!

ΜΗΝ έρθετε σε επαφή με τους γονείς του άλλου παιδιού ούτε με το ίδιο.

Να θυμάστε πως η ΣΒ τις περισσότερες φορές γίνεται καλυμμένα οπότε και ο δάσκαλος ενδεχομένως να μη γνωρίζει. Δείτε το θέμα συνεργασιακά με το σχολείο αλλά διεκδικήστε μέτρα.


· Συλλέξτε πληροφορίες γύρω από το περιστατικό/α

· Κρατήστε ημερολόγιο

· Επικοινωνήστε άμεσα με το σχολείο,

· Αναφέρετε τα ‘στοιχεία’, πως νιώθει το παιδί σας, πως φέρεται, και αυτό που θα θέλατε

· Συμφωνήστε με το δάσκαλο ένα ‘πλάνο δράσης’ Πχ Τι θα κάνει το σχολείο, Τι θα κάνετε εσείς.

· Κανονίστε επόμενη συνάντηση ή επικοινωνία ‘για να δούμε πως πάμε’.


· Σε περίπτωση μη ανταπόκρισης ή αδιαφορίας, γράψτε ένα γράμμα στη διεύθυνση του σχολείου, με όλα τα παραπάνω, και τις ανησυχίες σας. Αν πάλι δεν γίνει τίποτα ζητήστε τη βοήθεια κι άλλων γονέων, στήριξη από κοινωνικές ή άλλες υπηρεσίες, ή το υπουργείο.


Τα παιδιά που ασκούν Σβ, χρειάζονται βοήθεια στο να μάθουν να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους και να διαλέγουν άλλους τρόπους συμπεριφοράς. Τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζουν δεν αίρουν την ανάγκη επιβολής κυρώσεων. Πρέπει να καταλάβουν πως το σχολείο θεωρεί τις συμπεριφορές ΣΒ απαράδεκτες. Οι κυρώσεις δεν πρέπει να έχουν ταπεινωτικό χαρακτήρα, αλλά αναμορφωτικό

Ενημέρωση

Την Τετάρτη, 6 Μαρτίου, οι μαθητές της Α΄ τάξης δεν θα κάνουν μάθημα λόγω συμμετοχής της δασκάλας τους σε επιμορφωτικό σεμινάριο.

26 Φεβρουαρίου 2013


Πως να απαντάμε στα παιδιά όταν μας ρωτούν για την οικονομική κρίση;

Είναι μια κατάσταση που οι περισσότεροι γονείς, αλλά και πολλοί εκπαιδευτικοί δεν ξέρουν πως να την χειριστούν. Τι θα πρέπει να λέμε και πως να απαντάμε όταν τα μικρά παιδιά μας ρωτούν για την κρίση; Πως να τους εξηγήσουμε δίχως να τα αγχώνουμε ότι η ζωή μας έχει ανατραπεί πολλές φορές τραγικά; Τι να πούμε όταν μας ρωτάνε γιατί ο συμμαθητής τους λιποθυμάει μέσα στην αίθουσα, επειδή δεν έχει να φάει; Στο επιστημονικό άρθρο που θα διαβάσετε θα βρείτε όλες τις απαντήσεις και θα βοηθηθείτε πολύ στο να γνωρίζετε τι αλλά και πως θα απαντάτε σε ένα παιδί που ρωτάει για την κρίση...

 «Πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά; Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα…». Και μας κοιτάζουν γεμάτα απορία, φόβο, ανησυχία, θυμό όταν αντιλαμβάνονται πως η κρίση έχει χτυπήσει την πόρτα και του δικού τους σπιτιού, έχει φτάσει στην αυλή του σχολείου τους, στα στενά της γειτονιάς τους, στην ευρύτερη οικογένεια. Πώς να τους μιλήσει κανείς και να τα καθησυχάσει; Πώς να συμμεριστεί την αγωνία τους και να δώσει σε αυτή ένα τέλος; Πώς να τα κάνει ο γονιός να νιώθουν ασφαλή ακόμα κι αν δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα; Πώς να μιλήσουν οι εκπαιδευτικοί, που γίνονται καθημερινά δέκτες της απορίας για το αύριο και της απορίας ως έλλειψης πόρων στα παιδιά και τους εφήβους;
Σε έναν σύντομο οδηγό, που έχει εκδώσει πρόσφατα η του Εταιρία για την Ψυχική Υγεία του Παιδιού και Εφήβου (Ε.Ψ.Υ.Π.Ε.), βασισμένο σε αντίστοιχο οδηγό του National Association of School Psychologists (2008), σχετικά με την αντιμετώπιση των κρίσεων, διαβάζουμε σύντομες και αποτελεσματικές κινήσεις και λόγια που μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να κατανοήσουν τι συμβαίνει, και τους γονείς και εκπαιδευτικούς να αντιμετωπίσουν τις αντιδράσεις τους.
Καταρχήν τα παιδιά αντιλαμβάνονται τα συναισθήματα των σημαντικών ενηλίκων με τους οποίους ζουν. Είναι θεμιτό να ενθαρρύνονται να συζητούν για τις ανησυχίες και τα συναισθήματά τους, προκειμένου να καταλάβουν πως κι άλλοι άνθρωποι νιώθουν έτσι και πως είναι φυσιολογικό και αναμενόμενο. Σε απάντηση προς αυτές τις αγωνίες, είναι εξίσου θεμιτό οι γονείς να διατηρούν αισιόδοξη στάση για το μέλλον, ακόμα κι αν το παρόν είναι αποκαρδιωτικό.
Οι γονείς χρειάζεται να ακούν καλά τι λένε τα παιδιά τους και να παρατηρούν γενικότερα τη συμπεριφορά τους, καθώς τα παιδιά δεν εκφράζονται πάντα με τα λόγια αλλά με αλλαγές στις πράξεις και στις σχέσεις τους. Επιπλέον, η ενημέρωση για την κρίση βοηθάει στο βαθμό που δεν προκαλεί πανικό και εντάσεις, γι’ αυτό χρειάζεται να ακολουθεί συζήτηση που θα βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Ενημερώστε τα παιδιά για τυχόν αλλαγές που χρειάζεται να γίνουν στην οικογένεια, είναι προτιμότερο από το να αιφνιδιαστούν. Είναι θεμιτό επίσης να υπάρχει επικοινωνία συχνά με τους εκπαιδευτικούς για τη συμπεριφορά του παιδιού και του εφήβου στο σχολείο, όταν υπάρχει άγχος. Το κυριότερο όλων είναι πως οι γονείς χρειάζεται να φροντίζουν τον εαυτό τους, να νιώθουν οι ίδιοι καλά και να αφιερώνουν ποιοτικό χρόνο στην οικογένειά τους.
Για τους εκπαιδευτικούς είναι σημαντικό, εφόσον είναι δυνατόν, να εντοπίζουν τα παιδιά και τους εφήβους που πλήττονται άμεσα: τα πιο ευάλωτα παιδιά, δηλαδή εκείνα που η οικογένειά τους θίγεται από την οικονομική κρίση, που μπορεί να έχουν γονείς που εργάζονται σε επιχειρήσεις που έχουν πληγεί από την οικονομική κατάσταση, εκείνα που έχουν βιώσει κάποια προσωπική απώλεια λόγω οικονομικών προβλημάτων ή άλλων γεγονότων, που ζουν σε κοινότητες που πλήττονται σοβαρά από οικονομικά προβλήματα ή/και άλλα στρεσογόνα γεγονότα, εκείνα που βιώνουν προβλήματα ψυχικής υγείας.
Η σταθερή και αισιόδοξη παρουσία και στάση του εκπαιδευτικού μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να ισορροπήσουν. Επιπλέον και ανάλογα με τις ανησυχίες των μαθητών, είναι θεμιτό να ενθαρρύνονται οι συζητήσεις στην τάξη και αντίστοιχες δραστηριότητες σε μικρές ομάδες. Η συμμετοχή των μαθητών σε δράσεις αλληλεγγύης και κοινωνικής προσφοράς δημιουργεί ένα ισχυρό συναίσθημα κοινότητας, που ενισχύει την αυτοπεποίθηση και την αισιοδοξία.
Για λόγους προληπτικούς είναι σημαντικό γονείς και εκπαιδευτικοί να είναι ενήμεροι για το επίπεδο άγχους του παιδιού τους. Πότε χρειάζεται κανείς να απευθυνθεί σε ειδικό ψυχικής υγείας για παιδιά και εφήβους;
Αν το παιδί είναι προσχολικής ηλικίας, κάποια συμπτώματα είναι ενδεικτικά υψηλού άγχους, όπως το πιπίλισμα του δάκτυλου, η ενούρηση, η προσκόλληση στους γονείς, οι διαταραχές του ύπνου, η απώλεια της όρεξης, ο φόβος για το σκοτάδι, η παλινδρόμηση στη συμπεριφορά, η απομάκρυνση από τους φίλους, η αποχή από τις δραστηριότητες.
Αν το παιδί είναι σχολικής ηλικίας, μπορεί να παρουσιάσει ευρεθιστότητα, επιθετικότητα, προσκόλληση, εφιάλτες, αποφυγή του σχολείου, μειωμένη ικανότητα συγκέντρωσης, απομάκρυνση από τους φίλους, αποχή από τις δραστηριότητες.
Οι έφηβοι με υψηλό επίπεδο άγχους παρουσιάζουν διαταραχές στον ύπνο, διαταραχές στη διατροφή, αναστάτωση, περισσότερες συγκρούσεις, παράπονα για σωματικές διαταραχές, παραβατική συμπεριφορά, μειωμένη ικανότητα συγκέντρωσης.
Δέσποινα Κωστοπούλου
Ψυχολόγος 

22 Φεβρουαρίου 2013

Πρόσκληση



Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων 
του 3ου Δημοτικού Σχολείου Λιβαδειάς

σε συνεργασία με το Σύλλογο Διδασκόντων

σας καλούν την Τετάρτη 6 Μαρτίου 2013

(Παγκόσμια ημέρα κατά της σχολικής βίας)

και ώρα 6.00 μ.μ.

στο 3ο Δημοτικό Σχολείο

σε ενημερωτική συνάντηση με θέμα:



"Εκφοβισμός και προβλήματα συμπεριφοράς στους μαθητές.

Πρόληψη και αντιμετώπιση."



Ομιλητής:

Δρ. Παναγιώτης Ν. Σιαπέρας  CPsychol AFBPsS
Συνεργάτης Πανεπιστημίου Cambridge UK
Διδάσκων Πανεπιστήμιου Αθηνών & ΤΕΙ Αθήνας

Εργοθεραπευτής-Ψυχολόγος 



Το Δ.Σ.
του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων
του 3ου Δημοτικού Σχολείου Λιβαδειάς

15 Φεβρουαρίου 2013

Γενική Συνέλευση



ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Το Δ.Σ. του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 3ου Δημοτικού Σχολείου
σας καλεί σε Γενική Συνέλευση,
τη Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013 και ώρα 5:00μμ,
στο χώρο του σχολείου, με θέματα:
1.         Ενημέρωση για τις δράσεις του Συλλόγου και για τις μελλοντικές του ενέργειες.
2.         Συζήτηση προτάσεων, ιδεών και προβληματισμών σας.


14 Φεβρουαρίου 2013

Ενημέρωση

Την Τρίτη, 19/02/2013, στους μαθητές της Α΄ τάξης, θα γίνει το Mantoux (δοκιμαστικό για το εμβόλιο της φυματίωσης). Ο εμβολιασμός θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 21/02/2013.

Την Τρίτη τα παιδιά να έχουν μαζί τους το μπλε βιβλιάριο υγείας που γράφουν τα εμβόλια.

Συλλαλητήριο για την παραμονή του Πανεπιστημίου στη Λιβαδειά

12 Φεβρουαρίου 2013

Ενημέρωση...

Αγαπητοί γονείς,
Σας ενημερώνουμε ότι, για λόγους ασφάλειας των μαθητών, οι πόρτες του σχολείου θα είναι κλειστές κατά τη λειτουργία του.
Όσοι γονείς θέλουν να επισκέπτονται το σχολείο, για ενημέρωση ή για άλλο λόγο, μπορούν να το κάνουν σε ώρες διαλειμμάτων:   9:40-10:00,   11:30-11:45,   12:25-12:35  ή να επικοινωνούν τηλεφωνικώς στο 2261029405.

6 Φεβρουαρίου 2013

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

   Οι Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας & Δευτεροβάθμιας Εκπ/σης Βοιωτίας, σε συνεργασία με τα αντίστοιχα σχολεία της Λιβαδειάς, σας προσκαλούμε στην ενημερωτική συνάντηση με θέμα:

"Τι χρειάζεται να γνωρίζουν οι Έλληνες γονείς για τα αντιβιοτικά"

με εισηγήτρια την καθηγήτρια παθολογίας λοιμώξεων της Ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κα Γιαμαρέλλου Ελένη.

   Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2013 και ώρα 18:30 στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του Διοικητηρίου Λιβαδειάς (Φίλωνος 35-39).

   Μετά το τέλος της εισήγησης η κα Γιαμαρέλλου θα απαντήσει σε ερωτήματα του κοινού.

Ο Διευθυντής του 3ου Δημοτικού Σχολείου

Κεχαγιάς Στυλιανός